Bir sabah uyanırız ve uyanır uyanmaz öperim seni sandım ben. Bir gün yağmur yağar, ıslanırız. Saçların da ıslanır. Saçların bahar kokar, ellerim saçlarına sarılır; ellerim kirinden arınır sandım. Ne bileyim! Başımı dayayıp omzuna yumunca gözlerimi, geçer gibi geldi hepsi.. Herşey biter gibi geldi işte. Unuturum gibi geldi. Dağılırsın gibi geldi sonra. Bu kadar özleme alışılırmış gibi geldi. Yokluğa bir yalan uydurulabilirmiş gibiydi. Öyle değilmiş. Hiç olmayacakmış. Ne bileyim işte mutluluk varmış gibi geldi bana. Yokmuş. Olmazmış işte.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder